Dit jaar hebben we in de planning Zwitserland te
bezoeken, hier een aantal jaren niet meer geweest.
Vanmorgen vertrokken vanuit Kerkenveld, via Arnhem bij
Venlo de grens over en de A61 langs het Ruhrgebied.
Bij Gelsdorf begint onze vakantie en mijden we de
snelwegen, dus hier de B257 op richting Adenau.
Het is een lekkere warme dag en hebben eigenlijk al
geen zin meer om nog kilometers te maken, voorbij Altenahr pakken we de
campergids erbij en gaan op zoek naar een camperplaats.
Bij Mayschoß (50.517402, 7.019940) is er eentje, wel weer 20 kilometer terug, maar dat
hebben we er wel voorover.
Het is een prachtige plaats achter een klein
stationnetje en tegen de wijnranken aan met uitzicht op een ruïne.
Dag 2 Zondag 98 km.
S’ morgens na het ontbijt de B257 weer verder naar het
zuiden, via Adenau naar Cochem vanwaar we de Moezel een stuk gaan volgen.
Het is nog vrij rustig op de weg langs de Moezel, bij Sankt
Aldegund (50.07899,07.13119) zien we nog plaatsen vrij op een camperplaats pal
aan de Moezel.
We kijken elkaar een keer aan en zeggen allebei doen.
De rest van de dag lekker geluierd en s’ avonds een
stukje gefietst langs de Moezel met z’n prachtige dorpjes en wijnranken.
Dag 3 Maandag 259 km.
Vanmorgen de Moezel nog een stuk gevolgd tot aan Bernkastel
en toen via de B269 naar Morbach en Birkenfeld.
Van hier via de 41 naar Neunkirchen, waar we toch een
klein stukje snelweg nemen naar Zweibrücken om zo een paar grotere plaatsen te
mijden.
Hier de B424 op naar Hornbach waar we de campergids
raadplegen voor een plekje voor de nacht.
We laten onze ogen vallen op Fenetrange (48.85389,7.02694) en stellen Truus (navigatie) daar op in.
Daar aangekomen blijkt de plaats te zijn opgeheven,
omdat we geen zin hebben om verder te gaan besluiten we om hier toch te
overnachten.
Dag 4 Dinsdag 155 km.
Gisterenavond kleine studie op de kaart gemaakt en
erachter gekomen dat hier vlakbij een scheepslift is.
Tja, die kan ik natuurlijk niet over slaan als iemand
die gek is van sluizen en scheepsliften.
Dus op weg naar iets ten zuiden van Sarrebourg gelegen
Saint-Louis waar we een bezoekje brengen aan de lift, het is nog vroeg en er is
nog geen bedrijvigheid te bekennen.
Na de koffie verder vertrokken naar het zuiden, eerst
over binnendoor weggetjes naar Schirmeck.
Vanhier de D1420 naar Sainte-Marguerite en dan naar Gérardmer
waar we het afvalwater dumpen en weer
schoonwater tanken, tevens hier wat boodschappen voor de komende dagen
ingeslagen.
Onze dochter zit met de familie op de camping in Xonrupt-Longemer,
dus die gaan we verassen nu we toch in de buurt zijn.
Daarom brengen wij ook een nacht door op camping Domaine de Longemer en
drinken s’ avonds gezellig samen een borreltje.
Dag 5 Woensdag 58 km.
De dag begint niet echt mooi, het heeft ook de
afgelopen nacht veel geregend.
We willen eigenlijk Colmar bezoeken, maar liever niet
in de regen.
We besluiten toch die kant op te rijden, de D417 gaat
over een colletje van 780 meter hoog en is mooi in de wolken verdwenen.
We zien boven helaas niet veel en bij het afdalen
krijgen we weer beeld.
Net voor Colmar even geluncht en het is weer droog,
dus gaan we de stad in.
We parkeren de camper op een camperplaats 200 meter
van het oude centrum.
Colmar heeft een mooi oud centrum en staat bekend als
de best bewaard gebleven stad in de Elzas.
De wijk Petite Venise is ook prachtig met z’n kanalen
waar vroeger de wijnhandelaren hun wijn verscheepten.
Na Colmar rijden we naar Eguisheim, 7 kilometer
zuidelijker.
Van dit stadje had ik eens een notitie gemaakt dat het
heel mooi is en een camperplaats heeft, dus twee vliegen in één klap.
De camperplaats is bij een sportcomplex, saai maar
prima voor de nachtrust. (48.04343,7.31307)
Het centrum op loopafstand van de camperplaats is
sprookjesachtig mooi met veel oude vakwerk huizen, vaak voorzien van het
bouwjaar in de gevel.
Mooie oude smalle straatjes waar je je terug in de
tijd weent, het is één van de mooiste stadjes van Frankrijk.
Dag 6 Donderdag 303 km.
Vervolgens de D466 op naar Altkirch en de D432 naar Ferrette,
waar we de camper nog even aftanken, de diesel is in Zwitserland duurder en ons
Hollanders bint zuunig
Bij het plaatsje Lucelle komen we aan de grens, daar
is helaas geen controle en het kantoortje is gesloten.
Voor alles wat lichter is dan 3500 kilo kan men in
Nederland al een vignet kopen van Zwitserland, wij zijn zwaarder en moeten een
10 dagenkaart kopen, of als men langer wil vertoeven een maand of jaar kaart.
Aan een vriendelijke meneer gevraagd waar dat kan, hij
vertelde ons dat dat in de volgende plaats Delémont kan.
Dus gas op de plank en op naar Delémont, naar een paar
kilometer politiecontrole.
Eerst heb ik het idee dat ze ons laten doorgaan,
helaas op het laatste moment is het toch stoppen.
De agenten spreken natuurlijk alleen maar Frans en wij
lekker niet, maar eentje van de drie kon toch ook nog een beetje Duits en
vertelde ons iets wat wij al wisten.
Dus ik zeg dat daar geen grenscontrole was en de
benodigde papieren daarom niet had, zelf wisten ze ook niet helemaal wat ze er
mee aan moesten
Na wat heen en weer gebel mochten wij terug naar
Frankrijk en een grotere grens overgang nemen bij Delle of Basel.
Dus wij terug
naar Delle, daar aangekomen zit ook alles dicht, het begint aangenaam warm te
worden en Janny begint er mooi flauw van te worden, als het zo moet wil ze in
Frankrijk blijven.
Nu had
ik op een bord gezien dat een paar kilometer verderop bij de snelweg ook een
Douane was, die zal zeker open zijn.
Gelukkig
lukt het daar om voor iets meer dan 28 euries een 10 dagenkaart te bemachtigen
en gaan we Zwitserland in.
Omdat we
veel tijd hebben verloren kiezen we voor de nieuwe snelweg A16, die op sommige
stukken nog niet klaar is.
We dopen
deze we tot tunnelweg omdat we weinig daglicht te zien krijgen, het gaat op
sommige stukken echttunnel in en tunnel uit richting Biel aan de Bielersee.
De Bielersee voldoet ook niet aan onze verwachting,
dus rijden we door naar Neuchâtel en gaan hier de berg op naar La Brévine waar
aan het Lac des Taillères een camperplaats
is. (6.97182,6.58762)
La
Brévine lig op een hoogvlakte en het is
hier lekker aangenaam koel, dus besluiten we gelijk hier ook een luie dag in te
lassen.
Dag 7
Vrijdag geen km.
Deze dag blijven hier staan en genieten van het mooie zonnige dag, we staan op 1100 meter hoogte en daarom is het prima uit te houden in de zon.
Deze dag blijven hier staan en genieten van het mooie zonnige dag, we staan op 1100 meter hoogte en daarom is het prima uit te houden in de zon.
Uurtje bakken in de zon en de neus is weer mooi rood,
dus mijn vitamine D is weer op niveau.
S’ avonds na het eten rondje meer gewandeld van 7
kilometer, dus het luie zweet is er ook weer uit, wat zijn we weer gezond
bezig.
Leuk wandelen door de bossen en langs de rand van het
meertje, door het land waar de jonge Milka koeien lopen.
Bij Janny breekt het zweet spontaan uit als ze
ons gezellig begeleiden naar het hek.
1 augustus schijnt een feestdag te zijn in Zwitserland
en bij het meer staat een feesttent waar een bandje speelt, tegen 10 uur begint
een mooie vuurwerkshow waar we vanaf de camperplaats prachtig van genieten
Dag 8 Zaterdag 142 km.
Hier slaan we een voorraadje boodschappen in en volgen
de D57 naar Le Creux, waar Zwitserland weer in gaan.
Hier volgen we de 9 naar het meer van Genève, bij Lausanne
komen we aan het meer en rijden door naar Vevey.
Het meer van Genève is hier slecht toegankelijk, er
loopt een spoorlijn pal langs het meer en privé gronden maken het niet
interessant voor ons.
Wel leuk te zien hoe men hier wijnranken heeft
aangelegd in etages.
Bij Vevey gaan
we weg 12 op richting Bulle, tijdens de lunch besluiten we om naar de
camperplaats in Romont te gaan. (46.69756,6.91859)
Mooie plaats met uitzicht over het dal, het dorp
binnen de stadsmuur stelt verder niet zo veel voor.
Het kasteel, van buiten authentiek is voorzien van een
modern museum op de binnenplaats, jammer vinden wij.
Na de watertank gevuld en het afvalwater geleegd te
hebben weer terug naar de 12 richting Bulle.
Van hier de 190 naar Château d'Oex, vervolgens over de
11 door het prachtige dal van de Sarine naar Spiez.
Helaas begint het te regenen en kunnen we niet overal
de toppen van de bergen zien, maar de mooie oude boerderijen die hier overal
staan maakt veel goed.
Vanaf Spiez rijden we langs de Thunersee richting Interlaken,
vlak hiervoor slaan we af het dal van Lauterbrunnen in.
In dit prachtige dal zijn we 19 jaar geleden ook
geweest en we wilden dit wel weer opnieuw ervaren.
Camperplaatsen heeft men hier niet en wildkamperen is
uit de boze, dus kiezen we als uitvalbasis voor camping Jungfrau aan de rand
van het dorp.
S’ avonds even door het dorp gewandeld en toen het donker was genoten van de waterval.
Dag 10 Maandag geen km.
Maar een lekker zonnig dagje en dus niet veel gedaan,
alleen klein stukje door het dal gewandeld.
We blijven hier nog een paar dagen hangen.
We blijven hier nog een paar dagen hangen.
Toen ze nog niet ontsloten waren hoorde men slechts het onheilspellende getrommel binnenin de berg, vandaar de naam Trümmelbach.
Tegenwoordig is de prachtige wereld van deze onderaardse bergbeek, waar het smeltwater van de gletsjers van Eiger, Mönch en Jungfrau donderend en schuimend in de diepte storten bereikbaar via een lift, gangen, tunnels, paden en platformen.
Iedere seconde raast en dendert 20.000 liter water naar beneden en dat gaan wij vanmorgen aanschouwen.
Vanaf
de camping is het een kleine drie kilometer lopen over de vlakke weg, dus prima
te doen te voet.
Eenmaal binnen hoor je bijna geen gepraat meer van toeristen, alleen maar een oorverdovend geraas van het water.
Eenmaal binnen hoor je bijna geen gepraat meer van toeristen, alleen maar een oorverdovend geraas van het water.
Prachtig
om te zien hoe al dat water en ijs door de jaren heen zo’n mooi gangenstelsel
heeft uitgesleten in de rotsen.
Dag 12 Woensdag geen km.
Op de camping krijgen de reductie op de kaartjes voor
het hele traject, eerst vanuit Lauterbrunnen met de cabinelift naar boven en
daar over stappen in een smalspoortreintje naar Murren.
Vanaf station Murren is het 15minuten lopen naar de cabinelift, waar
we in twee etappes naar de top gaan.
Het is mooi helder weer als we s’ morgens vertrekken
vanaf de camping en dat blijft gelukkig het hele traject, al zitten er bijna
aan de top wat kleine wolkjes die niet echt problemen op leveren bij het zicht.
In het treintje hebben we een prachtig uitzicht op het dal bij Lauterbrunnen met de bergreuzen er om heen.
In het treintje hebben we een prachtig uitzicht op het dal bij Lauterbrunnen met de bergreuzen er om heen.
In de cabinelift naar de Schilthorn draaien ze
natuurlijk een James Bond muziekje om in de stemming te komen.
Eenmaal boven genieten we volop van het mooie uitzicht
rondom de top, de zon schijn en de temperatuurmeter geeft 3 graden aan.
We zitten meer dan duizend meter lager dan de Jungfrau
met een top van 4158 meter, die volop bedekt is met sneeuw.
Dag 13 Donderdag 150 km.
Hier weg 6 op naar Kiesen en daar rechtsaf naar Zäziwil,
waar we weg 10 volgen naar Luzern.
Luzern rijden we dwars door heen, we hebben geen zin
in een stad te bezoeken.
We komen wel langs het pronkstuk van de stad, de
Kapellbrücke die in 1993 afbrandde en nadien weer volledig opgebouwd is.
Het is druk in de stad, dus wij nemen niet de tijd om
foto’s te maken en vervolgen onze weg langs de Vierwaldstättersee naar Küssnacht.
Hier slaan we af naar Weggis waar we naar een
kampeerboer gaan voor de nacht.
S’ avonds nog even naar het meer gewandeld en daar de
honden heerlijk laten zwemmen.
Nadat de boer zijn koeien heeft gemolken, heeft de
boerin ons nog even uitgemolken.
Als Janny nekhaar had stond zeker recht overeind van
het tarief voor de nacht, Zwitserland is nu eenmaal een duur land en dat wisten
we van te voren, maar soms gaat het wel wat te ver.
Algoed toch rustig vertrokken richting de snelweg, de
planning is de watervallen van Schaffhausen.
De A4 op richting Zurich waar we via de rondweg omheen
gaan, van hier de A51 en weg 4 naar Neuhausen waar de watervallen zijn.
Dit spektakel hadden we al eens eerder bezocht, maar het blijft imposant te zien hoeveel water hier naar beneden bulderd.
Dit spektakel hadden we al eens eerder bezocht, maar het blijft imposant te zien hoeveel water hier naar beneden bulderd.
Op de parkeerplaats mag men 24 uur blijven staan, dus
brengen we hier de nacht door bij het geruis van de watervallen (47.674338, 8.608603) en gaan s' avonds ook nog even kijken.
Na een goede nachtrust en de watervoorziening weer op
peil, de vers watertank weer vol en de afvaltank weer leeg vertrokken over weg
13 naar Stein am Rhein.
Volgens de reisgids een leuk dorpje en inderdaad
vonden wij ook, leuk gezellig marktpleintje met oud raadhuis en mooie
vakwerkhuizen.
Onze weg nadien
vervolgd langs de Zeller See naar Radolfzell, hier de camperbijbel eens open
geslagen en ons oog laten vallen op Mengen.
Bij Mengen is een camperplaats aan de Zielfinger See,
een soort zandwinning’s gebied waar men nadien een recreatie gebied van heeft
gemaakt.
Als we er aankomen zijn er nog enkele plaatsen vrij en
die na ons al snel bezet zijn, dus zijn we mooi op tijd. (48.03117,9.28265)
De rest van de dag lekker genoten van het mooie weer.
De rest van de dag lekker genoten van het mooie weer.
S’ middags lekker gezwommen met de honden en de
jongste van 5 maanden zwemles gegeven.
Later op de avond nog een stevig onweersbuitje gehad,
dus is het lekker afgekoeld voor de nacht.
Via Sigmaringen de B32 op naar Hechingen, van hier
stukje binnendoor naar Rottenburg aan de Neckar.
Het Neckardal is ook prachtig en die volgen we tot aan
Horb, hier besluiten we om naar Seewald voor overnachting op een camperplaats
aan het meer.
De zon schijnt weer heerlijk, dus s’ middags nog even
lekker langs het meer gewandeld. (48.55184,8.4947)
Via Altensteig waar we even wat boodschappen inslaan,
rijden we naar Nagold en drinken daar koffie op de camperplaats bij het
stadion.
Deze toch wel leuke CP slaan we op in ons eigen lijst
voor eventueel een volgende keer.
Van hier volgen we de B463 naar Pforzheim door het mooie
dal van de rivier de Nagold.
Vervolgens gaan we over de B294 naar Bretten en de
B293 richting Heilbronn.
Tijdens een stop besluiten we naar Bad Wimpfen te gaan
en de nacht op de camperplaats bij het stationnetje door te brengen, daar
aangekomen blijkt de CP te zijn vervallen en het een bouwput is geworden.
Jammer, want Bad Wimpfen schijnt volgens de reisgids
een leuk plaatsje te zijn.
In het 10 kilometer zuidelijker gelegen Neckarsulm is
een CP bij een vrijetijdspark waar we dan de nacht door brengen. (49.18802,9.24302)
Altijd weer leuk om te zien dat er andere camperaars
op komen rijden, plekje zoeken, schotel gaat draaien en blijft draaien, nieuw
plekje zoeken en het ritueel begint weer opnieuw.
Zo ook deze avond komt er een grote Variomobiel met
uitschuifwandje, vind na een paar keer verkassen een plaatsje in de hoek van
het terrein met de bumper bijna tegen z’n buurman aan.
Leedvermaak op de camperplaats.
Vervolgens de L588 langs de Neckar gevolgd tot zo ver
het kon en de route vervolgd aan de andere zijde over de B37 naar Eberbach.
Hierna de B45 op naar Michelstadt, waar we het dorp door wandelen en het fotogenieke rathaus in vakwerkstijl bekijken dat uit 1484 stamt.
Hierna de B45 op naar Michelstadt, waar we het dorp door wandelen en het fotogenieke rathaus in vakwerkstijl bekijken dat uit 1484 stamt.
Van Michelstadt gaan we over de B47 naar de
camperplaats in Lindenfels. (49.68018,8.78294)
Gisterenavond besloten dat we vanmorgen een stukje
snelweg nemen en naar Bacharach aan de Rijn gaan.
Dus Truus ingesteld op de snelste route daar naar toe,
maar ja dan kom je natuurlijk weer bij een weg omleiding die je weer een flink
eind om laat rijden voor we de snelweg op gaan.
We hebben vakantie en dus alle tijd en de omgeving is
mooi, uiteindelijk komen we bij Bensheim op de A5 uit en gaan via de A67 en A60
naar Bingen.
Bij Bingen gaan we de B9 op die aan de westkant van de
Rijn helemaal naar Bonn gaat, maar na een kleine 20 kilometer zijn wij al in
Bacharach bij de camperplaats aan de Rijn.
We komen hier mooi op tijd aan, tegen elf uur zijn er
nog een paar plaatsen vrij pal aan de Rijn en de nog vrije plaatsen worden
binnen een half uur al ingenomen. (50.05500,7.77201)
Na de koffie Bacharach door gewandeld en even in de
uitkijktoren genoten van het prachtige uitzicht over het Rijndal en Bacharach.
S’ middags lekker in de stoel voor de camper gezeten
scheepjes kijken en s’ avonds in dorp lekker gegeten.
Het bevalt ons wel aan de Rijn en hebben besloten hier
een paar dagen te blijven staan.
Dorp nogmaals in geweest voor lekkere broodjes en een
paar flesjes wijn, voor de rest niet veel ondernomen.
Dag 22 Zaterdag geen km.
Ben al vaste klant van de bakker in het dorp, lekker
die broodjes en de ochtend wandeling er naar toe.
Op de camperplaats kom je na een paar dagen ook
dezelfde gezichten tegen, dus diverse praatjes gemaakt en genoten van het mooie
weer tijden scheepjes kijken.
Nog even naar de buurman gekeken hoe die zijn Smartje
in de garage zet en nadien zelf de fietsen maar in de garage gezet, tja
verschil moet er wezen.
De laatste dag en helaas weer huiswaarts, nog een
stukje de B9 gevolgd omdat we niet direct naar de snelweg kunnen i.v.m.
hoogtebeperking.
Langs de B9 loopt een spoorweg en bij de dorpje die
verwijzen naar de snelweg moet je onder tunneltjes door die te laag zijn voor
ons.
Bij Sankt Goar is er een waar we wel onderdoor kunnen
naar de A61.
Bij Dörth gaan we de snelweg op naar huis, tegen elfen
even een bakkie doen en dan weigert het contactslot.
Door de Oudecampers pechhulp deelnemerslijst te
raadplegen, één van de deelnemers gebeld voor wat technische info en een
kwartiertje prutsen konden we onze weg weer vervolgen naar huis.
Eenmaal thuis kijken we met veel plezier terug op weer een geslaagde vakantie.
En na een paar jaar naar het zuiden gereisd te hebben volgend jaar maar eens kijken of we een nieuw shirtje voor Fritsie kunnen scoren, begint namelijk een beetje te verkleuren.